De eerste daagjes

Hallo lieve leute,
Nou na een héle lange reis zijn wij eindelijk aangekomen bij het ziekenhuis in Turiani.
Eigenlijk verliep de reis vrij goed. De vlucht van Amsterdam naar Dar es Salaam verliep soepel en ook op Dubai hadden we razendsnel de gate gevonden en verliep alles volgens plan.
Totdat... Wij uitspraken dat de reis wel iets te goed verliep. Natuurlijk was dit de goden verzoeken en hadden we meteen vertraging met de vlucht van Dubai naar Dar. Doordat er een vluchtruim was afgesloten, moesten we omvliegen en kwamen we later aan dan gepland. Nadat we eindelijk onze tassen hadden en de douane door waren, kwamen we met chagrijnig gezichten in de aankomsthal waar 4 (!!) blije iets te gestresste mannen op ons stonden te wachten. Vraag ons niet waarom hier er 4 waren, we voelden ons net elite.
Al snel vertelde de chauffeur ons dat het niet meer haalbaar was om nu nog in Turiani te komen omdat de weg erg slecht is en het gevaarlijk is in het donker. Wij, iets te eigenwijze chagrijnige studenten die al 20u aan het reizen waren, wilden natuurlijk wel zo snel mogelijk naar het ziekenhuis toe. Proberen was tevergeefs... We moesten en zouden in Morrogoro overnachten. Nadat we ons hier bij neer hadden gelegd, hebben al snel Agnes (de tropenarts) gebeld die voor ons een hotelletje in Morrogoro heeft gefixt. We moesten 150 kilometer rijden. De eerste 20 kilometer zouden we in Dar moeten rijden, de overige kilometers door het binnenland. Nou 3x raden... We hebben over beide even lang gereden. In totaal hebben we er 5.5 uur over gedaan. Gelukkig hadden we een heel erg aardige en vrolijke chauffeur, die niet schroomde om ons iets uit te leggen. Het was zo'n typische safarigids, klein, bol buikje, schattig mannetje met een positieve vibe. Toen we in Morogoro aankwamen, wachtte er een erg lief vrouwtje op ons die ons meteen naar onze kamer heeft gewezen en de airco heeft aangezet (erg belangrijk!! Het is hier namelijk bloed heet). Nadat we hadden gedoucht en ons hoofd het kussen raakte, sliepen we meteen als een blok.
Omdat we de volgende dag wel rond 09.00 u in Turiani wilden zijn, vertrokken we al om 06.00 u uit Morogoro. Gelukkig was het een hele mooie rit door de jungle, met overal groen, dorpjes, rivieren en bergen. Toen we in Turiani aankwamen, werden we opgewacht door Agnes die ons meteen ons huis heeft laten zien en door het ziekenhuis heeft geleid. We vielen van de ene verbazing in de andere. Misschien zelfs wel op een positieve manier, aangezien het ziekenhuis mooier is dan we verwacht hadden. Ook is ons huis erg leuk, want er wonen hier 4 andere studenten die ook allemaal stage lopen. We schrokken wel een klein beetje van de wc, wat namelijk een gat in de grond is. Voor de rest is het hier erg fijn en zijn de meiden erg leuk.
Het was wel een rustig dagje, aangezien de tropenarts Agnes al snel voor een weekend naar Dar vertrok en onze huisgenootjes naar Morogoro. We hebben dus op onszelf de omgeving verkend. Dit was erg leuk! Overal liepen goed gemutste mensen die ons allemaal heel vrolijk welkom heetten. Wel werden er dingen in rare talen naar ons geroepen waar wij niks van begrepen en best ongemakkelijk was. Ook hebben we met 3 hele lieve kleine jongetjes even gevoetbald, wat hier inhoudt dat je tegen een vierkante benzinefles aanschopt. Ook hebben we ze de highfive geleerd die erg goed in de smaak viel. Hierna kwamen we dus niet meer van ze af en hebben we ons tempo lichtelijk moeten versnellen om alleen terug naar ons huisje te kunnen. Hier stond het avondeten al op ons te wachten. We hebben namelijk een mama die doordeweeks voor ons kookt en het huishouden doet. Erg lieve vrouw, we begrijpen alleen niks van haar. Zelfs toen we ons Swahili boekje uit onze zak toverden, begrepen we elkaar nog niet. Na erg veel gebaren taal snapte we uiteindelijk een klein beetje wat ze bedoelden. Het eten was simpel maar wel lekker.
Vanavond gaan we vooral even chillen, bijkomen en vroeg slapen. Morgen gaan we meelopen met een clinical officer, dit is iemand die de patiënten diagnosticeert. Morgen gaan wij erachter komen wat zijn functie precies is. Hier horen jullie later dus meer over. Ook volgen de foto's nog, maar aangezien hier nergens wifi is, zullen jullie even geduld moeten hebben :-)
Nu gaan wij lekker chillen, jullie horen van ons!
Liefs